Wykonalo sie

Kazbek, pan sniezna czapa przykryty, byl dla mnie laskawy. W masywie Gory, tej Gory, spedzilem okolo siedmiu dni, w ktorych najwiecej czasu poswiecilem na aklimatyzacje przed atakiem szczytowym.

Po dwoch dniach okazalo sie, ze jeden z naszych kolegow sie rozchorowal - wszystko wskazuje na objawy wysokosciowki - i, w konsekwencji, asekurowany przez kolege numer dwa, stanowiacego jednoosobowy rescue team, udal sie na dol, do Kazbegi. A ja - zgodnie z powszechnie wyznawana zasada, zeby nigdy nie chodzic w gory samemu - przedarlem sie przez lodowiec do ostatniego base campu w tak zwanej Meteo Stacji. Ale zeby byly granice w tym spontanicznym szale - na sam atak szczytowy poszedlem z lokalnym przewodnikiem. Osiem godzin orki tam i z powrotem, przez wawozy latajacych kamieni, przez zarloczne szczeliny lodowca...

Jestem szczesliwy, ze sie udalo wydeptac te Gore. Zakladajac moje przygotowanie kondycyjne i sprzetowe (nie mielismy rakow, czekanow, sznurkow, srob lodowych, odpowiednich ciuchow, wiele by tutaj wymieniac...), bylo to bladzenie na granicach mozliwosci.
 
I taka wlasnie ta impreza bedzie - po krawedzial pelzal bede, glowe wychylajac za czarna kurtyne...